Sosyal medya aracılığı ile ebeveynlere ve öğretmenlere “Hayatta sizi motive eden söz nedir?” sorusu yönelttim. Katılımın yoğun olduğu soruya çeşitli cevaplar geldi. Aslında insanlar kendilerini motive eden sözü paylaşırken, hayatlarındaki motivasyon kaynaklarını da yazdıklarının farkında değillerdi. Kimilerinin hayattaki motivasyonu, dini inançları idi. Kimileri ise kendilerine ne kadar değerli ve iyi olduğunu hatırlatarak motive oluyorlardı. Yani onların motivasyon kaynağı kendilerine olan inançları ve kendilerine verdikleri değerdi. Bir kısım insanlar vardı, ki onlar benim dikkatimi en çok çekenlerdi, onları motive eden şey ise başkalarının onlara söylediği değerli sözlerdi. “Sen çok iyi bir annesin, sen çok beceriklisin, çok iyisin.” Bu insanların motivasyon kaynağı ise diğerlerinin takdirleri idi.
Sevdiklerimizin sözleri bizleri motive eder, mutlu eder ve gayret verir. Peki ya sevdiklerimizin sözleri ve onayları hayatımızdaki motivasyon kaynağımız olursa? İşte bu farklıdır. Eğer onları motivasyon kaynağı olarak görürsek, burada kendi iç sesimizi duyamaz, sürekli onların sözlerine kulak veririz. Peki onların seslerine kulak verirsek ne olur? Bu sesler her zaman bize iltifat etmez, bizi onaylamaz ve bizi değerli görmezler. İşte o zaman bu kaynak bizi motive etmek yerine dibe çeker. Sevdiklerimizin onayları, amaçlarımızı gerçekleştirme yolunda bizi motive etmekten çıkıp hayattaki asıl amaçlarımıza dönüşebilirler. Farkında olmadan bir bakmışız ki, asıl motivasyonumuz onların onaylarını ve takdirlerini almak olmuştur. Ve eğer onlar takdir eder beğenirlerse biz mutlu ve motive olmuşuzdur.
Solmaz Altunçanak